MASTERWORKS bij The Future Perfect

Je zou kunnen zeggen dat ik met deze tentoonstelling van meesterwerken eigenlijk ben gezwicht voor de commercie. Toen ik meer dan dertig jaar geleden begon, wilde ik meubels ontwerpen die betaalbaar waren voor “normale” mensen. Dat is verschrikkelijk moeilijk, vooral omdat we heel kleine aantallen maken en vaak zelfs unieke werken. Al die tijd hebben we ons gericht op het maken van een goed en betaalbaar product en hebben we ongelooflijk veel kennis en kunde opgebouwd.

Ongeveer tien jaar geleden zijn we, omdat ik geen materiaal wilde weggooien, nog arbeidsintensievere objecten gaan maken. Opnieuw bleek een beweging naar meer exclusiviteit omarmd te worden. Tijdens een diner met David in de lobby van ons hotel legde hij de link tussen de meest en minst arbeidsintensieve objecten; het zijn eigenlijk allemaal meesterwerken, maar wat zou de volgende stap zijn?

Waar we bij onze “normale” collectie al ons vakmanschap inzetten om een goed en betaalbaar product te maken (voor zover dat mogelijk is), zetten we bij deze meesterwerkencollectie alles op alles om te werken op de grens van waar we mee kunnen werken of er zelfs overheen! De meesterwerken zijn het resultaat van een leven lang grenzen verleggen en leren!

Bezoek onze tentoonstelling MASTERWORKS bij The Future Perfect in New York van 12 september tot 25 oktober.

Afval-Afval-Afval Ronde Tafel in Sloophout

70 x 70 Afbrokkelende Kast in Sloophout

Afval-Afval-Afval Salontafel in Sloophout

Afval Afval 40 x 40 Spiegels

Het Afvalproject is meer dan tien jaar geleden ontstaan als reactie op de ergernis om materiaal weg te moeten gooien omdat het te duur was om er iets mee te doen. Niet omdat het waardeloos was, maar omdat arbeid zoveel kost.

Het spelletje om de dagelijkse realiteit om te draaien en te doen alsof arbeid gratis is en materialen goud waard, resulteerde in producten die in theorie onverkoopbaar zijn (want arbeid is helemaal niet gratis), maar in de praktijk bleken de producten toch verkoopbaar. In tegenstelling tot bijna elk ander product worden de Afvalproducten gemaakt met engelengeduld, een hele prestatie als je bedenkt dat dit een tijdperk is waarin tijd voor vrijwel iedereen een schaars goed is.

Maar ook dit proces laat afvalmateriaal achter, in kleinere hoeveelheden en moeilijker te gebruiken dan ons ‘gebruikelijke’ afvalmateriaal. Dit ‘afval uit afval’ motiveerde ons om een stap verder te gaan. In een poging om het proces enigszins in te tomen, en in lijn met de metaalafvalproducten, kwam ik op het idee om een vaste maat van 40 mm x 40 mm te gebruiken.

Deze maat, gecombineerd met de beslissing om de materialen alleen als buitenkant te gebruiken in plaats van ze te stapelen, bepaalt vooral het uiterlijk van de producten. Er worden rechte vormen gevormd die altijd een veelvoud van 40 mm zijn, en rond is dus niet rond. Net als bij de balk- en buismeubelen zijn de objecten opeenvolgend genummerd en zullen geen twee stukken identiek zijn.

Oud Eiken Tegelkast

Deze kast is de laatste in de Oud Eiken serie, het hout was op. Jaren geleden ruilden we een partij gezaagde stammen om die tientallen jaren bij een boer in de schuur hadden gelegen. Het hout was keihard (eiken wordt na verloop van tijd hard), gebarsten en verkleurd. Sommige stammen waren ellendiger dan andere. Uiteindelijk bleef het slechtste hout over en daarvan maakten we, zoals zo vaak, het meest luxueuze product. Slecht is maar hoe je het bekijkt; het kost veel tijd om er iets mee te maken, maar hoe ouder het eiken, hoe mooier de kleur en textuur.

We schrapen en zagen het hout en maken tegels van 20 x 20 centimeter en bekleden daar de kasten mee. Het ontwerp is bedrieglijk eenvoudig; de grootte van de tegel bepaalt de grootte van de kast. De drie kasten verschillen dus alleen in hun verhoudingen. Achter de tegels gaat een hele wereld schuil. Om de kast te openen, hebben we een kantelsysteem gemaakt dat achter een tegel verborgen zit. Je moet weten of proberen welke tegel kantelt.

Als je met je hand tegen de tegel drukt, geeft deze mee en kan de deur of lade op de tegel erboven worden geopend. De dubbele uittrekbare houten ladegeleider die we zelf hebben ontwikkeld (ik schreef daar eerder een apart stukje over) zorgt ervoor dat de lade helemaal soepel opengaat. Voor de deuren hebben we speciaal een messing scharnier ontwikkeld. Een lade bestaat uit ongeveer 30 onderdelen. Het beeld van de kast is minimalistisch, maar bij nadere inspectie is er geen twijfel over mogelijk dat er maximale aandacht aan is besteed.

Buizen Ligstoel

Na het stapelen van de enorme balken was het een logische stap om te beginnen met het stapelen van de buizen die we op voorraad hadden. Het verschil is dat buizen rollen, daarom besloten we ze aan elkaar te bevestigen met bouten en moeren aan de uiteinden van elke buis. Hierdoor werden het zitobjecten die gedemonteerd konden worden. De buizen werden pas aan elkaar bevestigd nadat elk element met klemmen op zijn plaats was gehouden om een perfecte zitting te creëren.

Naast de stapels rechte buizen die we tijdens de sloop uit ons gebouw hadden gehaald en die we hadden gebruikt om de banken en fauteuils te maken, lagen er ook nog gebogen stukken. Met deze stukken is het mogelijk om te construeren. We hebben er tafels en stoelen van gemaakt. De tafels werden afgewerkt met oude balken tafelbladen, en de stoelen werden bekleed met stof afkomstig van de luifels van de Philips gebouwen die om ons heen werden gesloopt.

Deze buisligstoel is op maat gemaakt voor The Future Perfect.

RAG Kroonluchter

Nieuwe RAG Vazen

This post is also available in: EN