Beschrijving
Op het terrein van de voormalige mengvoederfabriek De Heus in Den Bosch wordt gewerkt aan een tijdelijke plek voor de stad. Het werkwarenhuis van Social Label is één van de partijen die de ruimte heeft gekregen om de komende tien jaar het gebied op de kaart te zetten en de stad te verrijken. Social Label is een stichting die zich als doel heeft gesteld om door middel van de mogelijkheden die vormgeving biedt, mensen aan de zijlijn van de arbeidsmarkt aan het werk te helpen. Een deel van het gebouw wordt door Social Label gebruikt als showroom en kantoorruimte. Ook heeft het restaurant Van Aken, onderdeel van de stichting, er een vliegende start gemaakt. In de roze gespoten ruimte worden feesten, partijen, dansavonden en allerlei andere culturele activiteiten ontplooid.
Aan ons werd de vraag gesteld om een plan te bedenken waarmee de rest van het gebouw ontsloten kon worden. Er moesten in elk geval werkplaatsen komen voor Social Label zelf, maar ook moesten er ruimtes verhuurd gaan worden aan andere creatieve bedrijven en initiatieven.
De plannen konden niet al te ingewikkeld en kostbaar zijn, want in principe moet de investering in 10 jaar afgeschreven worden. Dat is best moeilijk maar ergens maakt dit het ook eenvoudiger: bijna alles is te duur, dus hoe konden we een toevoeging doen die écht zinvol is en waarde toevoegt? We besloten om vooral weg te halen in plaats van toe te voegen en wát er dan gemaakt wordt moet ook nog eens extreem eenvoudig zijn.
De gemeente had het pand al klaargemaakt voor gebruik, wat vooral betekent wind- en waterdicht en (brand)veilig maken. De bouwmethodiek van de gemeente, de boel met balken en plaatmateriaal dichtspijkeren, vormde de basis voor de toevoegingen die we hebben gedaan. Het plaatmateriaal is voor een groot deel verwijderd en vervangen door glas en de nieuwe gevels zijn op een vergelijkbare wijze opgebouwd. Verder hebben we vooral heel veel staal uit het pand gehaald (wat ook nog iets opleverde) en vloerdelen verwijderd om vides, licht en zicht te creëren. Van de massieve vloerdelen hebben we een paar loopbruggen en trappen gemaakt.
Een aantal bestaande stalen torentjes, voormalige industriële ketels, vaten en/of silo’s, zijn gehandhaafd en omgetoverd tot werkruimtes. Het grote pand blijft onverwarmd maar de kleinere werkruimtes kunnen wel individueel verwarmd worden. De grote open ruimte is dus een soort ‘binnen-buitenruimte’. De eerste plannen waren op de tekening eenvoudig maar in praktijk ingrijpend. Na nadere bestudering bleek dat de bestaande trappen net zo goed, of misschien wel beter, konden blijven zitten.
Het plan is heel eenvoudig omdat het pand zo groot is en omdat er zoveel verschillende gebruikers hun intrek zullen gaan nemen, is het noodzakelijk dat de bezoeker, of gebruiker, bij binnenkomst in één oogopslag weet hoe het gebouw in elkaar zit. In plaats van een langzame organische aaneenschakeling van kleinere huurders die een pand in gebruik nemen, zoals je dat vaak ziet bij dit soort panden, hebben we bedacht één ingreep te doen waarna hetzelfde proces plaats kan vinden, maar dan wel vanuit één centrale ruimte én gedachte, zonder hierbij iemand een strobreed in de weg te leggen.
Om de centrale ruimte te creëren hebben we twee bestaande tegenover elkaar liggende metselwerk gevels uit één stramien eruit geslagen en vervangen voor de houten balken glaswanden met grote balken entree deuren. Ook zijn de tussenliggende houten vloerdelen van de verdiepingsvloeren van beneden tot boven verwijderd. Het resultaat is een grote ruimte waar iedereen met iedereen contact kan hebben en waar bedrijfjes en activiteiten hun eigen plek kunnen vinden en creëren – een sociaal werkcentrum.
This post is also available in: EN