Met de kop in het zand

08-09-2020

17 oktober tot en met 31 december

Lang geleden was ik verbaasd dat sommige mensen uit mijn directe omgeving uit onvermogen niet reageerden op moeilijke situaties. Apathisch lieten ze de ellende over zich heen komen, zetten hun dagelijkse routine voort en wachtten lijdzaam op betere tijden. Ik begreep daar niets van. Na een poos bleken de problemen vaak te verdwijnen als sneeuw voor de zon. Je zou dus kunnen zeggen dat het een strategie is. 

Ik heb zelf de neiging om actief problemen aan te pakken en de wereld om me heen naar mijn hand te willen zetten. Ik moet wel bekennen dat ik er steeds meer achter kom dat, of ik nu hoog of laag spring, om me heen mensen eigenlijk ongeveer gelijk blijven presteren en de wereld ook niet heel erg verandert door mijn toedoen. Ook ga ik altijd door met wat ik altijd doe en waar ik gelukkig van wordt: creëren. En het toeval wil dat als de wereld in elkaar lijkt te storten wij steevast met een groot project bezig zijn. Onze manier van de kop in het zand steken is nog harder doorgaan en investeren dan dat we normaal doen. Dat is geen intuïtie of wat dan ook maar gewoon toeval! Alhoewel andersom je een wel heel erg vooruitziende blik moet hebben wil je alleen investeren als er geen vuiltje aan de lucht is! 

Hotel

Op dit moment zijn we druk bezig om ons hotel met dertien kamers op de bovenste verdieping af te maken. We werken ons een ongeluk om het in oktober tijdens de DDW te kunnen openen. En zoals altijd lijkt het niet te gaan lukken maar omdat dat altijd zo lijkt hebben we er vertrouwen in dat het wel gaat lukken.

We ontwikkelen een groot aantal producten speciaal voor het hotel dus ook voor onze DDW-presentatie gaat het hotel een belangrijke rol vervullen. Zo zullen een wasbak, bed, bureau, tapijt, kleed, deurklink, doorspoelknop en hal lamp het levenslicht zien. We werken hierin samen met verschillende partijen.

De kleuren en verf van het hotel en in de showroom worden door LACQ gemengd en geleverd. Met LACQ gaan we als onderdeel van een interieurverflijn ook een Piet Hein Eek-kleurwaaier en -presentatie maken. We hebben bijna dertig jaar kleurgebruik op een rijtje gezet en daar een selectie uit gemaakt. Studio RENS heeft de kleuren nu al prachtig en vernuftig geïnventariseerd. We krijgen een ‘on-Eeks’ professionele kleurpresentatie.

Art direction: Studio RENS, fotografie: Ronald Smits

Naast de samenwerking met LACQ werken we met een heel aantal andere bedrijven samen en krijgen we  steun van veel van onze relaties om het hotel mogelijk te maken. De informatie hierover volgt later.

In petto voor deelnemers

In verband met alle ontwikkelingen rondom corona is DDW volledig overgeschakeld op digitaal. Maar samen met een aantal ontwerpstudio’s uit Eindoven hebben wij Design Open, een fysiek designevent, in het leven geroepen. Bij ons wordt het mooier en leuker dan ooit want wij hebben onze kop diep in het zand!

Omdat het hotel op de bovenste verdieping komt waar voorheen de Wonderkamer was, is deze naar beneden verhuisd, naar de voormalige galerieruimte. Het voorste deel wordt als lobby, bar, receptie ontvangst- en vergaderruimte voor het hotel ingericht.

Met de Design Open in aantocht hebben we alleen de lobby afgemaakt. Door de ruimte erachter te reserveren voor de presentaties hoefden we deze nog niet in te richten, gelukkig maar want anders hadden we de deadline zeker niet gehaald! We hebben dus net als voorgaande jaren ruimte beschikbaar voor presentaties van deelnemers van buitenaf. Zij presenteren hun werk op dezelfde verdieping als voorgaande jaren maar nu in de ruimte achter de lobby en zoals altijd in de evenementenruimte. Het wordt mooier dan ooit!

Net als voorgaande jaren is ook de evenementenruimte beschikbaar voor presentaties en als klap op de vuurpijl geldt dit ook voor de tijdelijke galerie in de showroom. Hiernaast zullen er diverse presentaties worden gerealiseerd in de showroom waar ook onze nieuwste producten en samenwerkingen zullen worden gepresenteerd.

LEFF Amsterdam

Voor LEFF hebben we het horloge bedacht waar we misschien wel mee hadden moeten beginnen! Maar het succes van de voorgaande modellen heeft wel de energie en inspiratie gegeven om na te blijven denken over verbeteringen. Dit ontwerp is naast de automaat, waar het nu eindelijk maar eens van moet gaan komen, wel de grootste stap tot op heden. We hebben nog een digitaal en een kunststof horloge op de plank liggen dus aan het horlogefront zal het voorlopig niet rustig worden!

Tien jaar werk vastgelegd door Thomas Mayer

Dit jaar vieren we ook ons tienjarig jubileum in het pand. Het was een superspannend decennium van vallen en opstaan. In mijn leven is er eigenlijk maar één constante en dat is dat we altijd aan werk zijn.

Eigenlijk vormen ook de mensen om me heen een constante en daar is Thomas Mayer er inmiddels één van. De laatste tien jaar heeft Thomas mijn werk systematisch gevolgd en vastgelegd. Zijn verslaglegging, geput uit een enorme hoeveelheid foto’s, waarvan de een nog mooier dan de ander ,is niet (alleen) geselecteerd op schoonheid maar ook op het verhaal en wordt gepresenteerd in de vorm van een soort ‘decenniumkrant’ op een lange wand.

De sprookjes zijn de wereld nog niet uit!

Leo Coolen van Sprookjes N.V.  heeft vanaf dat we  tien jaar geleden in Eindhoven onze deuren openden een stempel op onze presentaties gedrukt. Hij heeft de meest bijzondere objecten neergezet. Ik ken niemand die zoveel spullen heeft. Ook ken ik niemand die zo goed kan handelen als Leo (hij staat in mijn top twee), maar er zijn nog veel meer extremiteiten te melden over Leo. Een ervan is het verhaal hoe hij aan een collectie lampen is gekomen van een zoon van een overleden lampenwinkeleigenaar die eigenlijk niet wilde verkopen maar hij was bij Leo aan het verkeerde adres. Leo heeft toen een oneindig grote collectie lampen bemachtigd. Zoveel dat hij zelf niet een wist wat het allemaal was. Max, zijn zoon, het is een zonen verhaal!, weet er alles van want hij heeft de lampencollectie de afgelopen twee jaar geïnventariseerd. Voor deze Jubileum-DDW, die niet doorgaat, presenteren we een serie lampen in en uit de oude doos! De installatie met oude lampen is slechts een topje van de ijsberg.

‘De standaard klink’

De Philipskast is gemaakt van oude deurtjes die ik meer dan 25 jaar geleden op de Philipsdump heb gevonden. Ik had genoeg ramen voor vijf kasten.  De eerste serie was in een mum van tijd uitverkocht en we besloten de raampjes na te gaan maken. In eerste instantie maakten we de scharniertjes met de hand, heel knullig. Dus als u een Philipskast heeft met knullige scharniertjes dan is het een hele vroege. Daarna bedacht ik dat Mart Stockmans, eigenaar van het bedrijf LABO, volledig digitaal freeswerk verrichtte. Vanaf dat moment is de Philipskast van perfecte kopieën van de originele scharneren voorzien. Als we freeswerk hebben dan doet LABO dat. De tijden worden steeds digitaler dus er kan steeds meer en het wordt steeds betaalbaarder. Wat vroeger een kapitaal kostte komt nu bijna volautomatisch uit de fabriek rollen.

Voor het hotel kon ik geen klink vinden die ik mooi genoeg vond. Ook op klinkengebied valt er een verhaal van knullige en bewerkelijke eerste modellen te vertellen; de deuren in Mavaleix hebben bijvoorbeeld zelfgemaakte stalen klinken heel mooi maar knullig dus. Een hotel met knullige klinken werkt niet dus moest het beter. Ik belde Mart of hij de klink die ik getekend had kon maken en dat er één probleem was, namelijk, of hij een vierkant gat voor de stift kon maken. Voor het laatste had een soort fladderfrees! Dus ja, het kon! De tekening is naar Mart gestuurd en de eerste klinken zijn gemonteerd. De hotelklink is van massief koper maar kan ook in rvs messing of poedercoat staal worden uitgevoerd. Als je hem ziet zou je denken dat de klink al eeuwen bestaat maar het is toch echt een nieuw ontwerp. Wij hebben nu ‘de standaard klink’ in de collectie in materiaal of kleur naar wens en maatwerk voor projecten is ook geen probleem!

Lensvelt

Hans Lensvelt ken ik al eeuwen, enige tijd later ontwierp ik de collectie ‘made in the workshop’ die later door Hans in de collectie werd opgenomen. Nog niet zo lang geleden tekende ik een ‘made in the workshop-stoel’ met armleggers voor een project van Bart Vos voor het paviljoen van Nationaal Park de hoge Veluwe. Toen hier vraag naar kwam bedachten we de nieuwe telg te presenteren.

Echt nog veel langer geleden maakte ik mijn eerst aluminium stoel, kruk en tafel. We verkochten er een heleboel van aan het Museum of Modern Art in New York . De collectie is een van onze klassiekers. Overigens is het nooit het verkoopsucces geworden waar ik op rekende maar desondanks zijn er door de jaren heen steeds ontwerpen aan toegevoegd.  De laatste aanpassing die ik zelf deed was een blad van een laag smal tafeltje voorzien van gewone aluminium poten zodat Lieve, mijn oudste dochter, een bureautje onder haar raam kon zetten. Op de trap met het vederlichte tafeltje boven mijn hoofd bedacht ik dat het eigenlijk een fantastisch product was; demontabel, licht, mooi en met een lange en rijke geschiedenis.

Toen ik Hans polste of hij er wat in zag, anno 2020, midden in coronatijd, was hij gelijk enthousiast. Hij herinnerde zich zelfs nog dat ze lang in het MoMA hebben gestaan en we besloten niet alleen de ‘made in the workshop’ maar ook de ‘alu collection by Lensvelt’ te presenteren. Toen dachten we nog dat er, ondanks de toen geldende maatregelen, er een gezellige boel van te maken. Nu staat het toch bij ons in de showroom die gewoon open is en later maken we het wel weer echt gezellig.

Auping

Nadat we vorig jaar het ‘hotelbed’ al tijdens DDW lieten zien, zochten we contact met beddenfabrikant Auping met de vraag of zij iets voor ons hotel zouden kunnen betekenen.

Toen ze het bed zagen was de opmerking van Rudi (productontwikkelaar bij Auping) dat het eigenlijk een echt Auping bed is. Niet alleen door de manier waarop het vormgegeven is, zeker ook omdat het van staal is. Auping heeft namelijk haar oorsprong in een smederij.

Iets betekenen voor het hotel werd een samenwerking waarbij het bed van blank staal, in hotel grijs gekleurd, een echt Auping bed werd. Dit bed wordt gepresenteerd en verkocht in de Auping Store in Eindhoven.

Bij ons in de showroom is de ‘original’ te zien en in de 13 hotelkamers komen verschillende uitvoeringen te staan. Over slapen hoeft u zich bij ons dus geen zorgen te maken!

30 jaar posters van Studio BOOT

Studio BOOT is bij ons alom aanwezig. Samen hebben we onze huisstijl (het robotje) bedacht en uitgewerkt. Het is meer een beeldtaal en verhaal dan een vaststaand gegeven; eigenlijk precies zoals we het in gedachten hadden. Maar BOOT doet meer. Eén van hun meest in het oog springende takken van sport is ouderwets posters ontwerpen en drukken. Zo ouderwets dat het inmiddels eigenlijk wel weer hip is. In ons trappenhuis is nu een tentoonstelling te zien van meer dan dertig jaar posterkunst, want op het gebied van posters is hun werk de overtreffende trap!

Natuurlijk ontwerpen ze als grafisch ontwerpers ook boeken. Een tijd geleden leken door de digitalisering boeken ouderwets te worden maar inmiddels is dat geloof in vooruitgang ouderwets. We presenteren een boek met 30 jaar posters van BOOT een groter, mooier, beter en vooral leuker posterverzicht is er nog nooit van één bureau in boekvorm verschenen.

Heinen Delfts Blauw voor Piet Hein Eek

Toen ik gevraagd werd om voor Heinen Delfts Blauw iets te ontwerpen was er nog geen vuiltje aan de lucht. Zij maken door een uit de hand gelopen hobby van vader traditioneel Delfts blauw aardewerk in een tijd dat de meeste Delfsblauwfabrieken hun deuren al lang gesloten hebben. Er zal wel een wet van stimulerende achterstand in zitten of zo. Het Delftsblauw wordt in Nederland met de hand gemaakt en een deel van de collectie, vooral de ‘ontworpen’ producten, wordt in Azië gemaakt. Heinen verkoopt voornamelijk vanuit haar eigen winkels aan toeristen uit Azië. Er zit nu dus behoorlijk de klad in en produceren in Azië is momenteel geen pretje en andersom komen er nu ook geen toeristen naar Europa.

De eerste keer dat we elkaar ontmoetten kreeg ik de presentatie te zien die ze speciaal voor de ontwerperscollectie gemaakt hadden, ze zijn namelijk een collectie met ontwerpers aan het maken. Een onderzoek naar traditioneel Nederlands keramiek en textiel was onderdeel van de presentatie. Het onderzoek was niet alleen bijna een product op zich maar ook heel inspirerend.

Ik nam het ‘Workumer aardewerk’ als uitgangspunt. Dat is dat bruine aardwerk, gedecoreerd met gelige glazuurbobbeltjes. Het leek me mooi om hiermee een soort ‘eenvoudige-maaltijd-servies’ te gaan maken. Een servies dat uit een laatmiddeleeuws schilderij lijkt te komen maar dan wel ‘gedesigned’ (echt lelijk woord maar goed voor nu).

De eerste modellen waren al gemaakt toen de coronapleuris uitbrak. Ik heb de definitie van het woord net even gezocht maar pleuris is een borstvliesontsteking dus niet een heel erg rottig woord. Nu zitten we dus met een set prototypes gemaakt in Nederland maar die zijn niet zo makkelijk voor een goede prijs te produceren. Mijn hoop is gevestigd op Portugal maar wie weet waar het uiteindelijk vandaan zal komen en óf het in productie genomen zal worden. De prototypes worden nu in de winkel gepresenteerd. Een voordeel van produceren in Nederland is dat wat volledig hier gemaakt wordt ook getoond kan worden.

Toen Jorrit (eigenaar van Heinen) ons keramiek atelier bezocht en de facetschalen en -vazen zag bedacht hij om ze met de hand Delftsblauw te beschilderen met als resultaat een nieuw design-Delftsblauw-ontwerp! Zowel de schalen als de vazen als het handschilderwerk zijn extreem arbeidsintensief, het tegenovergestelde van wat je zou verwachten van een 100% Nederlands product!

Dochters

Wat hadden we het ons anders voorgesteld: voor het eerst met zijn allen tijdens de DDW onder één dak presenteren. Honderdduizenden mensen zouden het werk zien. Enige schroom was er wel want vooral Lieve, mijn oudste dochter, had er moeite mee om te presenteren bij haar vader; je zou het toch zonder hulp van je vader moeten doen? En bovendien figureerde het hele gezin in moeilijke tijden op de foto-installatie die ze voor haar examen heeft gemaakt.

Foto: Thomas Mayer

Roos en Geertje zijn nu meer dan een jaar aan het werk om hun sieradenmerk ‘TWEEK’ van de grond te krijgen en hebben nieuwe collecties en ook nog eens goud toegevoegd. Maar Corona gooide roet in het eten; geen eindexamenexpositie en de DDW, het enige evenement dat nog doorgang leek te vinden, werd op de valreep, als een voetbalwedstijd vanwege het slechte weer, ook nog eens afgelast.

Slecht weer of niet, dit jaar geven we ons bloot en laten we onder één dak ons werk zien. De foto serie van het gezin in moeilijke tijden van Lieve hebben we net in de zwarte ruimte opgehangen en Roos en Geertje hebben aan de andere kant van de muur hun atelier ingericht en werken de komende maanden in de showroom aan hun sieraden. Overigens lijkt dat een heel goed idee: mensen die in de showroom aan het werk zijn!

<< terug naar nieuwsoverzicht

This post is also available in: EN

« Terug naar blogberichten
Laden...
Terug naar boven