Omgevingsdienst Kast 3

Beschrijving

De afgelopen jaren zijn we meer en meer gepijnigd door instanties en overheden die met de meest merkwaardige verplichte keuringen, rapporten en eisen op de proppen komen. Op een goed moment bedacht ik dat als er nog een “keurmeester” ongevraagd binnenkomt en een verplicht advies achterlaat (wat veelal inhoudt dat we voor tienduizenden en zelfs meer moeten investeren of kunnen afschrijven) ik de pijp aan Maarten ging geven.

Ik had het nog niet bedacht, of de Omgevingsdienst deed haar opwachting. Er mag volgens hen geen (sloop)hout meer in onze deels met subsidie recent aangeschafte houtvergassers waar we het pand mee verwarmen. Scheiden gaat nog wel, maar niet meer zagen wordt een probleem. Strontchagrijnig was en ben ik ervan. Voor ons is de verf op het hout juist wat we in onze producten gebruiken, dus zoveel afval hebben we niet. Om van de nood een deugd te maken, heb ik de Omgevingsdienst Kast bedacht. We zagen al het hout in willekeurige breedtes van 10 tot 35 mm en op een lengte van 80 mm en maken daar objecten van.

Met het weinige afval dat nu nog overblijft, zijn we aan het experimenteren om producten te maken van zelfgeproduceerde spaanders. Deze producten laten we in oktober 2024 tijdens de DDW zien. De container die we op last van de omgevingsdienst hebben gehuurd om ons houtafval geregistreerd te laten afvoeren, zal niet heel snel vol raken. Meer dan ooit verkopen we ons eigen afval. Daar zouden ze toch blij mee moeten zijn! Al denkend; we maken producten van sloophout wat anders voor een groot deel rechtstreeks naar de verbrandingsovens wordt gestuurd, het hout wordt vrijwel volledig gebruikt en komt in waardevolle producten en het resthout gaat (ging) in onze hoogwaardige kachels die aan de strengste eisen voldoen.

Nu moeten er grote hoeveelheden resthout vanwege een mogelijke zeer minimale verontreiniging afgevoerd worden om alsnog verbrand te worden en moeten wij een andere aan te voeren brandstof gebruiken om te verwarmen. Het behoeft geen universitaire opleiding te constateren dat het handhaven van de regels in dit geval het doel volledig voorbijschiet. Maar goed, regels zijn regels en een proces bedenken wat nog meer aandacht vergt dan de 40×40-producten en waarbij we vrijwel al het restmateriaal kunnen verwerken, is eigenlijk heel leuk.

Ik zou willen dat ik er eerder op was gekomen!

This post is also available in: EN