Jan van der Ploeg

Jan van der Ploeg (1959) onderzoekt in zijn werk consequent de ruimte tussen kunst en leven. In zijn muurschilderingen in binnen – en buitenruimten past hij een gereduceerd maar krachtig kleurpalet toe. Monochromie, herhaling, variatie en anti illusionistische diepte zijn daarbij voor hem verschillende verschijningsvormen, die hij aan de industriële beeldtaal heeft ontleed.

Tot de grondthema’s van Jan van der Ploeg’s kunstwerken behoren kleur, vorm en lijn, die hij aan de hand van symmetrische ordeningen telkens opnieuw varieert.