Deuren voor Bod’or
Mijn fascinatie voor deuren is al van meet af aan overduidelijk, een van de eerste kasten die ik na mijn afstuderen maakte in de garage van schoonvader was een deurkast (een rode verwarmingshok-deurkast).
In 1996 volgde er een solo-expositie met 28 deurkasten in het Stedelijk Museum in Amsterdam en op het zelfde moment werd er een pand van architect Peter Geusebroek opgeleverd waarbij wij de deuren, portalen en zelfs balkons tot op de bovenste verdieping hebben geleverd. Daarna volgden nog talloze deurkasten en nog een architectuurproject. De vraag van Bod’or of ik deuren voor hen kon ontwerpen was dan ook snel beantwoord.
De deuren zijn eigenlijk allemaal behoorlijk simpel en afgeleiden van onze producten. Alleen de paneeldeur is een heel eenvoudige vertaling van de ouderwetse paneeldeur. Eenvoudig, maar daarom heel listig gemaakt!
Wat mij betreft is de grove houten massieve deur, een variant op de Kantinetafel, het meest geslaagd. De deur is op een zeer natuurlijk manier toepasbaar en geeft een specifiek karakter aan een interieur. Voor een opdrachtgever hebben we een kozijn bedacht, waardoor het kozijn voor de wand lijkt te zweven en nog meer tot z’n recht komt – in de bouw bijzonder handig, omdat het kozijn inclusief deur na het stuken geplaatst kan worden (zie foto hieronder).
De beurs in Milaan
Dit jaar was het uitgangspunt om een retrospectief te maken waarmee het duidelijk werd dat het onze bedoeling is om op overwogen wijze langzaam maar zeker een collectie en oeuvre te creëren waarbij de eerste stap net van even groot belang is als de laatste. Voor ons vanzelfsprekend, maar je zou in het jaarlijkse geweld op de beurs bijna vergeten waar het om gaat. Toen alles er stond, zo goed als alles was gelukt, keek ik rond en constateerde dat het eigenlijk best commercieel was. Wat we doen, waar we voor staan en wat je bij ons kunt kopen werd in een keer veel duidelijker.
Ter ondersteuning van het idee hebben we samen met Studio Boot een stamboomposter gemaakt die iedereen van een groot kladblok mocht afscheuren, dit leidde soms tot grappige situaties. De een vouwde, waar de ander rolde en nogal wat mensen liepen met de grote vellen papier onder de arm rond! Een enkeling dacht er zelfs over om er mee te gaan behangen (hele pakketten werden er afgescheurd).
Het leuke van de samenwerking met Edwin en Petra ( Studio Boot) is dat ze, zoals gehoopt, zelf met allerlei ideeën aankwamen, zodat we niet meer alles zelf hoefden te doen. Zo is er ook voor spelletjesfanaten en/of liefhebbers van ons werk een PIET HEIN EEK-kwartet ontstaan.
This post is also available in: EN
« Terug naar blogberichten