Mee gesleept

06-01-2021

07-01-2021

Ik weet nog als de dag van gisteren dat Ik met Adriaan naar Mostar (Bosnië) ging. Hij heeft daar met zijn vrouw Fleur en anderen, een United World College onder zijn hoede genomen. Dit is een internationale school voor jonge gemotiveerde mensen als voorbereiding op de universiteit, maar misschien nog wel meer om het verschil te maken in de toekomst. Door jonge talentvolle leerlingen van over de hele wereld bij elkaar te brengen komen de leiders van de toekomst bij elkaar. Dus op voorhand ook de leiders van landen die elkaar minder welgezind zijn. Fundamenteel doel is vrede en een schonere en betere wereld. Lekker zweverig zou je denken maar de scholen staan hoog aangeschreven en universiteiten ontvangen de studenten met open armen. De alumni blijken vaak op invloedrijke posities te komen en een hecht netwerk te vormen. Als je iets wil veranderen dan moet het bij de volgende generatie beginnen!

We waren maar een paar dagen in Mostar, een stokoude stad die vooral bekend staat om de monumentale brug die in de jaren ’90 werd verwoest. De oorlog in de achtertuin van Europa waarin genocide werd gepleegd en het respect voor het erfgoed ook ver te zoeken was ligt zelfs bij ons nog vers in het geheugen, laat staan voor de mensen in Bosnië zelf. De rivier die de stad verdeelt markeerde destijds de gevechtslinie met aan de ene kant het oude islamitische gedeelte en aan de ander kant het christelijke gedeelte.

We gingen er naartoe omdat Adriaan me gevraagd heeft om de inrichting van een van de studentengebouwen te ontwerpen. Maar ook om te kijken of er nog andere voor de studenten geschikte gebouwen waren. We hebben de meest prachtige ruïnes bekeken, voor elk van de ruïnes hebben we direct fantasieën besproken hoe we de gebouwen niet alleen functioneel zouden omtoveren tot studentenverblijven maar ook tot ambassadeur voor de school en de stad zouden maken. Dat klinkt gek maar sinds we ons pand in Eindhoven hebben betrokken realiseer ik me dat een pand op zichzelf publicitaire waarde kan vertegenwoordigen voor het bedrijf of de organisatie die erin zit. Over ruïnes droom ik nogal makkelijk en bij mij is alles mogelijk! Niets is fijner dan met iemand rond te lopen en samen te dromen!

Onder de beroemde herbouwde brug aan de oever van de rivier liggen stokoude ruïnes, nagenoeg op de grens tussen twee werelden. Het is misschien wel de mooiste plek die je in een stad kunt bedenken en zeker als je nagaat dat daar studenten van weerszijden samen zouden kunnen wonen. De symboliek van de plek, de stad en het gedachtegoed van het onderwijs zouden daar op bijna miraculeuze wijze bij elkaar komen. Deze plek is een droom en alles in het project ademt hoop zoals alleen de jeugd, als je het zelf verbruid hebt, hoop kan bieden.

Maar het eerste gebouw is nieuw gebouwd en van voor mijn tijd. Het staat in het centrum en zal door de architectuur niet veel mensen ontroeren. Het is dus een uitdaging om er een fijne leefomgeving voor de leerlingen van te maken. We hadden van tevoren al bedacht dat ik zou ontwerpen om vervolgens de meubels ter plekke te laten maken. We wilden dit doen om de lokale economie te stimuleren en ook om kennis te brengen. We hadden niet in de gaten dat we ons in een avontuur stortten. Nu zijn alle meubels geleverd en het grootste deel is gemaakt door een bedrijf uit Mostar.

Mirza, de zoon van de voorzitter het UWC uit Mostar, heeft met kunst en vliegwerk geregeld dat de vloeren geschilderd werden de gordijnen er kwamen, de verlichting werd opgehangen, de meubels werden gemaakt en geplaatst en dat wat wij maakten ook daadwerkelijk arriveerde. De Mostar-ontwerpen zijn bedacht om lokaal te produceren en vooral om de studenten de mooist mogelijk omgeving te bieden. Het laatste zal, als het lukt de ruïnes onder de brug te bemachtigen, in het tweede Mostar-project als een waar geworden droom kunnen worden.

Klik hier voor meer foto’s.

<< terug naar nieuwsoverzicht

This post is also available in: EN

« Terug naar blogberichten
Laden...
Terug naar boven