Tentoonstelling Rijksmuseum Twenthe: het jaar van de 18e eeuw.
Zoals het bij het inrichten van een huis belangrijk is dat de mensen er gelukkig zijn en floreren, geldt dat ook voor de inrichting van een museale expositie. De kunst moet floreren, dat is belangrijker dan het ontwerp of de ontwerper. Ik werd dan ook niet gevraagd om de boel gewoon aan de muur te komen hangen, maar om een idee dat past, versterkt en verhaalt.
Het concept voor de tentoonstelling was niet zo heel ingewikkeld. Ik wilde dat je de werken anders zou beleven en dat je bij wijze van spreken uitgenodigd wordt ze te onderzoeken, niet als plaatje, maar als werk. In het museum hangen alle schilderijen een beetje gelijk verdeeld over de wanden. Hierdoor ontbreekt het aan verbijzondering en concentratie. Mijn eerste gedachte was dat je de schilderijen dicht bij elkaar moet hangen om ruimte te creëren voor het mooiste werk.
Eén van de schilderijen laat een interieur zien waarin de wanden vol gehangen zijn met schilderijen, midden in de ruimte staat een ezel met schilderij en een groep mensen eromheen die het bestuderen. Dit schilderij vormt het uitgangspunt voor het inrichtingsvoorstel. Een grote hoeveelheid schilderijen, dicht bij elkaar, op stellingen met enkele geïsoleerde werken op een ezel. Dit past bij de achttiende eeuw – de mogelijkheden en mijn wens de schilderijen niet als plaatje maar als werk te laten floreren. Op de opening was direct merkbaar dat het idee werkt. De mensen staan het werk echt te bestuderen, lopen er omheen en kijken naar de achterkant en naar elkaar (een beetje voyeuristisch).
Omdat ik voor het Wereld Natuur Fonds naar de Amazone was, is mijn bijdrage voor de tentoonstelling veel beperkter dan normaal geweest. Ik heb op de valreep de prototypes voor de stellingen en ezels kunnen bekijken. Ook ben ik nog naar het museum gegaan om met kleurwaaiers en de schilderijen zelf de kleuren voor de zalen te bepalen. Het bekijken van de expositie was een groot genoegen. Niet vanwege mijn verdienste, maar vooral omdat onder leiding van Marco en Mario het concept in samenwerking met het museum op fantastische wijze in zeer korte tijd is gerealiseerd. Om eerlijk te zijn ik ben erg trots op onze mannen.
This post is also available in: EN
« Terug naar blogberichten