Een aantal weken geleden dacht ik dat de volgende fase van de verhuizing was aangebroken. Mijn kantoor moest opgeruimd en opgeleukt worden. We hebben een enorme vitrinewand gemaakt waarin ik de gevolgen van mijn verzameldrift kwijt kan. Ook heb ik hier een aantal tekeningen en schilderijtjes, voornamelijk oude rommel, in hele sjieke gipsen barokke lijstjes en een tekening van Joep van Lieshout. Deze heb ik ooit van Joep gekregen ter gelegenheid van een bezoek van zijn atelier aan ons atelier. Ik wilde de tekening en schilderijtjes op de stalen panelen in mijn kantoor hangen. In plaats van te boren, wat maar een hoop gedoe is en aan de achterkant toch minder mooi, heb ik wat plaatjes met een haakje laten maken. De dubbelzijdige tape waarmee de plaatjes tegen de muur bevestigd werden bleek ook dit keer niet stevig genoeg.
Eerdere ervaringen met dubbelzijdige tape hadden al tot historische gebeurtenissen geleid waarbij we met regelmaat opgeschrikt werden door vallende bordjes. Maar eigenwijs als ik ben dacht ik dat in dit geval deze tape op deze ondergrond met deze werken het wel zou houden. Toen de eerste lijst met de tekening van Joep naar beneden donderde en het glas aan gruzelementen ging dacht ik dat het andere lijstje het wel zou houden, maar ook dat bezweek onder het eigen gewicht. Dit alles tot groot leedvermaak van het voltallige personeel. Mijn gezag op dit gebied is dermate uitgehold dat als het woord ophangen valt ze met een glimlach kennis nemen van mijn inzichten en het daarbij laten. De tekening staat nog steeds op de grond, glas kapot maar voor het overige onbeschadigd en het goede nieuws is dat Atelier van Lieshout weer op bezoek is maar nu met een waanzinnige expositie van beelden en tekeningen. Ze hebben me niet gevraagd hoe deze opgehangen moesten worden.
Klik hier voor meer informatie over de tentoonstelling.
This post is also available in: EN
« Terug naar blogberichten