De afgelopen maanden zijn we meer dan ooit ingehaald door omstandigheden. Ik beschrijf de periode waar we nu in zitten al enige tijd als “knettergek” en dat lijkt voorlopig nog wel te kloppen. Knettergek is misschien wel het nieuwe normaal! Omdat ik de behoefte voel de tijd te duiden en omdat er steeds weer iets gebeurde, moesten de blogs nog voordat ze klaar waren alweer veranderen. Inmiddels is er zo’n lange tijd overheen gegaan dat ik er een boek over zou kunnen schijven. Ik heb bedacht om alleen op te schrijven wat er bij ons gebeurd is en mijn gedachten en mening over wat er aan de hand is weg te laten. Dat kunt u er dan zelf bij bedenken.
Het hotel ging open tussen de laatste twee lockdowns. Een van de overwegingen het hotel te bouwen, was om meer gasten voor het restaurant te krijgen zodat er meer omzet en winst gemaakt kon worden waar het team profijt van zou hebben. Nog voordat het hotel openging, stapte het hele managementteam op om een eigen weg te gaan. Ik denk geïnspireerd en in elk geval versneld door de coronaperikelen. We hebben in de tussentijd een chef gehad, maar dat ging niet goed, hij is weer vertrokken. Een heel aantal chefs heeft serieus en lang nagedacht om bij ons hun kunsten te vertonen, maar ze haakten allemaal af, zelfs na al toegezegd te hebben. Het hotel zelf raakt langzaam maar zeker steeds beter bezet. De traagheid is juist fijn, omdat het de goede richting in gaat en het kleine team het aankan!
We hebben enorm geluk gehad dat we het grote restaurant in de straat zijn gaan verbouwen. Op dit moment is alleen het veel kleinere lobby restaurant open. Met de kern aan keuken en bedienend personeel die na de uittocht overbleef, kunnen we het allemaal net bolwerken. Om de een of andere reden begint er nu weer wat animo te ontstaan om bij ons te werken. Dat is ongeveer twee maanden voordat de DDW begint en het restaurant opengaat. Eigenlijk wilden we voor de zomer open. Door een slordigheid hadden we precies op het moment dat prijzen voor stroom en gas de pan uit rezen geen energiecontract en waren we genoodzaakt om in een razend tempo zonnepanelen en nog een houtvergasser te installeren. We doen alles zelf, dus de jongens die eigenlijk aan de verbouwing van het restaurant en ateliers zouden werken, moesten het dak op. Dat komt eigenlijk goed uit, want een groot restaurant zonder personeel heb je niet zoveel aan en in de zomer maken we toch nooit winst! De sluiting van het restaurant tijdens de verbouwing verbloemt de problemen die we hebben gehad. We gaan pas open als we er klaar voor zijn en borduren voort op de positieve reputatie die we hebben.
Waar het een komen en vooral gaan in de horeca was, gaat het in de productie gelukkig best goed. De verkoop is mede door het wereldwijde coronasteunprogramma en de extra aandacht voor het interieur vanwege het thuiszitten beter dan ooit. De overheidsuitgaven voor wapens die naar Oekraïne worden gestuurd, zijn erg genoeg ook weer een impuls voor de economie. Het geld komt ook in deze crisis al even erg vooral bij de rijken (onze klanten) terecht, de armen worden armer.
Voor de, soms geheel onverwachts, en vooral nergens rekening mee houdende vertrekkende collega’s zijn er redelijk makkelijk hele fijne nieuwe collega’s gekomen. Naast al het komen en gaan is er gelukkig een geweldig betrouwbaar team dat steeds beter gaat functioneren! Overigens zouden we nog wel wat (meester) timmermannen kunnen gebruiken, want de orderportefeuille is voller en het werk uitdagender en leuker dan ooit!
Toch nog enkele zinnen
PERSONEEL
Na meer dan 100 jaar alleen maar onderhandelen over zo min mogelijk werk voor zo veel mogelijk geld is er hopelijk nu een generatie die gaat ontdekken dat werken niet alleen voor geld is, maar voldoening geeft en essentieel is voor geluk (het is wat dat betreft op dit moment hoopvoller dan de afgelopen 100 jaar het geval was).
ENERGIECRISIS
De energiecrisis is eigenlijk heel positief, want het is heus niet zo dat wij de enigen zijn die zo fors investeren in alternatieve energiebronnen? Is er al bekend om welke besparing het gaat?
POLITIEK
Voor ons is de oorlog die dichtbij is en waar we bij betrokken zijn heel enerverend. Voor Amerika is het business as usual. Amerika is altijd wel ergens in een oorlog betrokken en heeft er met haar oorlogsindustrie net als Europa ook baat bij! (Het is als een reclamecampagne voor geavanceerde wapens!) China gedraagt zich even voorspelbaar. Ze geven (gelukkig) de voorkeur aan handel en houden zich afzijdig!
Inflatie is alleen maar dat de prijzen in relatie tot de lonen stijgen (een specifiek mandje). De afgelopen jaren is er door corona wereldwijd massaal geld in de economie gepompt, vooral met als doel de consumptie op peil te houden en een financiële crisis te voorkomen. Het is dus bij werkende mensen terechtgekomen. Wie veel verdient, heeft dus meer gekregen. Oliemaatschappijen hebben een monopolie en doen dan automatisch de prijzen omhoog. Prijzen worden bepaald door wat er verdiend kan worden, niet door de kostprijs en zelfs niet door oorlog! Het is gewoon wachten tot het geld weer op is. In de tussentijd zou de overheid bijvoorbeeld een deel van de overwinsten kunnen opeisen (daarmee stakingen verbieden c.q. afkopen) en mensen die het het hardst nodig hebben, compenseren.
PERSONEEL EN RESTAURANT
In de horeca die zo kwetsbaar is gebleken, zal waarschijnlijk een hele nieuwe manier van bedrijfsvoeren nodig zijn waarbij alle processen veranderen. Dat is ook positief. Wellicht dat er minder geleund zal worden op goedkope (studenten) banen en meer gebaseerd op efficiëntie en beter management. Een 60 uur cultuur, die wij nooit hebben gehad, voor (keuken) personeel is niet normaal.
UNIEKE PRODUCTIE
Misschien is het wel zo dat we in de werkplaatsen redelijk aan personeel kunnen komen omdat we unieke producten maken. Ook uniek in de zin van dat wat wij maken, alleen bij ons gemaakt kan worden. Ik ontwerp, Harm tekent, Joost bereidt voor, de werkplaatsen maken, en Nard verkoopt. Iedereen begrijpt elkaar en is onderdeel van het gehele proces. Omdat we (van elkaar) leren en ervaring opdoen, wordt wat we maken steeds bijzonderder. Ik zou zelf ook wel bij ons willen timmeren, lassen, printen, naaien of keramieken!
This post is also available in: EN
« Terug naar blogberichten