Nieuw voor Milaan 2014: Oude Ramenkast

 

In 1996 presenteerden we een serie van 28 ramen- en deurenkasten in het Stedelijk Museum in Amsterdam. Sindsdien hebben we talloze opdrachten gerealiseerd waarbij ramen en deuren als uitgangspunt dienden. Maar nooit hebben we de kast rondom het raam zelf als uitgangspunt genomen. Nu is er dus een, in serie te vervaardigen, uniek object ontstaan. Het tegen elkaar monteren en stapelen van de kasten biedt de mogelijkheid unieke installaties te creëren.

 

Het ontwerp borduurt niet alleen voort op wat bijna een ramen- en deurentraditie te noemen is, maar is tevens het resultaat van een serie stalen vitrine kasten die we vanaf 1993 hebben gemaakt. Het ogenschijnlijke gebrek aan details waarmee de houten ramen in volledig transparante stalen frames zijn gevat, blijkt bij nader inzien een rondom uitgewerkte constructie van kozijn, profielen, glaslatten en schapdragers te zijn. Zonder de vitrines die we eerder hebben gemaakt en de ervaringen die we daarmee hebben opgedaan hadden we deze kasten niet kunnen maken.

  

Een van de meest interessante aspecten van de raam- en deurkasten was dat het raam of de deur  de inspiratie voor de kast was. Daarmee werd de inspiratie dus onderdeel van de kast. Waardoor het ontwerpproces letterlijk per object inzichtelijk werd en het (overkoepelende) concept ook geen uitleg behoefte. Nu is het wederom een eenvoudig verhaal: het raam bepaalt de maat van het volume en de wijze waarop de volumes gecombineerd worden bepaalt het object. Een kind kan de was doen. De grenzen en de mogelijkheden zijn duidelijk maar elk object is uniek. 

 

 

Deurenproject i.s.m. Peter Geusenbroek (Foto: Thomas Mayer)