07-12-2015
De afgelopen jaren laten zich voor ons kenmerken door grote veranderingen, die door velen bestempeld wordt als Crisis. In ons geval was het niet de crisis die de grootste impact had maar de aanschaf van ons pand in 2010. Ondanks, dankzij én door het pand is er van alles gebeurd en gebeurt er van alles. Belangrijkste verschil met vóór het pand is misschien wel de maat en de verscheidenheid aan activiteiten. De vissenkom is een aquarium geworden waarin de door mij zo geliefde chaos alleen maar groter is geworden. Meer mogelijkheden, meer gedoe, meer mensen alles meer en groter. Ik geniet daar met volle teugen van, ondanks dat het soms loodzwaar is om alles te regelen en elke dag weer de grootste en moeilijkste puzzel uit mijn leven te leggen.
Ik was dus als een vis in het water druk aan het puzzelen, heel druk en had pas heel laat in de gaten dat Nob, mijn grootste vriend en compagnon, zich al een poos in verkeerde wateren voelde. Te groot, te chaotisch, te veel en misschien wel het allerbelangrijkst, niet meer samen. Nadat we tot het besef kwamen dat de wereld niet meer onze gezamenlijke wereld was kwamen we tot de conclusie dat Nob zijn eigen weg zou gaan. Vanaf 1 december 2015 is dit officieel bezegeld. Dit is dan ook voor ons, na een samenwerking van meer dan 20 jaar, misschien wel het belangrijkste nieuws tot nu toe.
Is dit nu triest of jammer? Ik weet het niet, het zou in elk geval triest zijn om door te gaan terwijl voor Nob de vreugde er niet meer is. En als je uit elkaar kan gaan zonder ruzie of onenigheid en met de wetenschap dat we zelfs het moeilijkste, namelijk de zakelijke afhandeling, samen hebben opgelost, dan mogen we trots en blij zijn en met vertrouwen de toekomst tegemoet zien. Niet omdat het makkelijk zal zijn, maar omdat we bewezen hebben problemen het hoofd te kunnen bieden en in staat zijn geweest de 25 jaar vriendschap belangrijker te laten zijn dan de waan van de dag.
