Nog maar een paar maanden geleden vroegen we het faillissement voor de horeca aan. We startten gelijk door en ik belandde achter het fornuis in het Lobby Restaurant met inmiddels heel dierbare collega’s. Het was een fantastische tijd. En nu hebben we 2 chefs, enorm gemotiveerd personeel en gaan we binnenkort open met het Grand Café!
Maar er is veel meer! het kwartje m.b.t. kunst bij ons in het pand lijkt eindelijk gevallen (dat zal nog wel vaker gebeuren, maar toch voelt het als een cruciaal inzicht voortkomend uit een lange ontwikkeling). Het hotel zit waar de galerie zat en de galerie zit in afwachting van haar uiteindelijke bestemming in de showroom. Op 16 juni gaat daar de tentoonstelling van Aart Roos open! Als je voor kunst komt, loop je langs design en andersom. Eigenlijk zoals de toevoeging van kunst bedoeld was, maar de kunst was steeds in een aparte ruimte. Het afgelopen jaar bedachten we dat de hele showroom ook als een soort museum kan werken. Geen lege balzalen met een beetje kunst, maar een ontdekkingstocht met design, antiek en kunst bij elkaar. Het is zoals de Wonderkamer eigenlijk al was, maar dan op gebouwniveau! Kortom, wat we gaan doen is wat we al deden en toch is het heel anders! Als u het niet kan volgen, dan is dat geen probleem, want we zijn 7 dagen per week open en vanaf nu ook altijd met een van de restaurants.
Binnenkort gaat ook de niet-gecureerde tentoonstelling reeks in de ruimte boven het Grand Café van start. Wat ons betreft geen kunstenaars meer die geen kans hebben gekregen. Ik vind mijn eigen keuzes altijd vrij subjectief, dus leek het me wel leuk de ruimte gewoon aan te bieden. Het toeval van erkend worden door een galeriehouder maakt plaats voor het initiatief van de kunstenaar! De kans dat je dan succesvol blijkt, blijft klein, maar er is in elk geval een platform!
We lopen ook al jaren te schipperen met een kiosk. Leuk ding, maar lastig een goede bestemming voor te vinden. De kiosk is nu een kleine galerie. Marc Mulders bijt het spits af en er hangen twee kleine werken van hem. Beeldschoon is het!
Enfin, het Grand Café gaat dus op 17 juni open met chefs Erling en Felice achter het stuur! Een Zweedse Engelsman en een Italiaan, beiden beland in Nederland en uiteindelijk gestrand bij ons. Felice vertelde dat hij, ondanks dat hij wel openstaat voor andere keukens, wel een echte Italiaanse chef is. Ik dacht, als ik dan toch mag kiezen, dan een Italiaanse of Japanse chef. Daar waar de ingrediënten de hoofdrol vervullen. Felice begint te stralen als hij achter het fornuis staat en een pan in zijn handen heeft. Chef Erling past ook prima in die gedachte. Hij werkt voornamelijk met producten uit de omgeving, kent de buffels waar de burrata van gemaakt wordt persoonlijk (hij kent de boer overigens ook) en plukt persoonlijk de bloemetjes die buffels eten, maar die u als u bij ons komt eten ook kan proeven. Het is een wonder hoe smaakvol is wat je in een straal van 45 kilometer kan krijgen. Alhoewel je dan natuurlijk nog steeds wel moet kunnen koken en dat kan Erling! Een beetje toveren, zou je kunnen zeggen.
Het is een geschenk dat de chefs op ons pad zijn gekomen, want het lijkt erop dat het oog voor schoonheid en kwaliteit voor materiaal in mijn werk nu in het restaurant haar evenbeeld vindt in de liefde voor ingrediënten. De grote vraag was, gaan de chefs met elkaar door één deur passen? Het lijkt erop dat ze elkaar gevonden hebben. U kan dat voor het eerst komen zien en proeven op 17 juni!
This post is also available in: EN
« Terug naar blogberichten