Tocqueville
Normaal gesproken zou ik u daar niet mee lastig vallen. Maar dit boek is toch de moeite waard om er iets over te schrijven. Het is namelijk het beste boek dat ik ooit heb gelezen en misschien wel zal lezen. Nu ben ik een eigenaardige boekenlezer, want als een boek in zijn algemeenheid leuk wordt gevonden, vind ik het meestal niet leuk. Ik vind het fijn als een boek de hersenen doet kraken.
Het boek van Alexis de Tocqueville over de democratie in Amerika biedt lijsten met waarheden en ogen openers. Met een analytisch vermogen beschrijft hij in 1835, naar aanleiding van een reis door de Verenigde Staten en de opkomst van de democratie daar, hoe de wereld eruit zal gaan zien, hoe deze er dus nú uitziet. Onwaarschijnlijk bijna dat hij in staat blijkt te zijn geweest om de waarheid van nu toen op te schrijven.
Het bijzondere is dat je als het ware deelgenoot bent van zijn redeneringen die als vanzelfsprekend tot de meest wonderbaarlijke conclusies leiden. Soms zijn zijn hersenspinsels treurig maar waar. De analyse over de slavernij, op dat moment onderwerp van grote verdeeldheid, is daar een voorbeeld van: als voorheen alle negers slaaf waren en een deel wordt vrijgelaten, dan is elke vrije neger dus een ex-slaaf waarmee het vrijlaten (deels) teniet gedaan wordt.
Is het boek leuk? Nee, maar wel een openbaring. Alleen al het feit dat het na plusminus 200 jaar vertaald is zou je als bewijs van uitzonderlijke kwaliteit kunnen zien. Alhoewel kwaliteit vaak genoeg een zachte dood sterft en een gebrek eraan niet garant staat voor een mislukking. Door al mijn enthousiasme hebben we een hele stapel van die boeken in de winkel liggen die ik graag zou willen verkopen.
This post is also available in: EN
« Terug naar blogberichten