16 juni 2011 – Piet Hein Eek gaat ‘twitteren’

Geheel tegen mijn principe in heb ik aan zo ongeveer iedereen die maar een beetje verstand heeft raad gevraagd; moeten we gaan twitteren of niet? En wat gaan we dan twitteren? Het eerste wat in me opkomt zijn alle mislukkingen en die zijn er genoeg. Of dat het eten in ons restaurant zo lekker is. Of dat de wereld gek en laf  is omdat schaarste geen inflatie is en we dus gewoon moeten minderen in plaats van te proberen door renteverhogingen onze vermeende luxe in stand te houden. Of om te zeggen dat we  allemaal kunstenaars zoals Rembrandt, Berlage, Mozart, Rietveld en Plato kennen maar niet de politici bankiers, journalisten en zelfs de koningen die toen ook leefden. En dat dus het gemak waarmee er over korten op cultuur gesproken wordt geen recht doet aan de bewezen waarde van cultuur. Of om te zeggen dat ik – ondanks mijn grondige hekel aan slechte vormgeving die voor veel geld als kunst wordt verkocht – toch maandagochtend om acht uur in het vliegtuig zit op weg naar Design Miami/Basel, het mekka van de kunstvormgeving. Of om vol trots een beeld te versturen van een product of project wat dampend uit de werkplaats rolt. Of om te laten weten dat ik me als een bokser in de zevenentachtigste ronde voel en dat het al met al best vermoeiend is, we ruim op punten voor staan en ook wel zullen blijven staan maar dat de gong voor de laatste ronde toch echt wel een zucht van opluchting zal uitlokken. Kortom over van alles, maar echt passen doet het niet in een tweet. Gelukkig hebben we de website ook nog, daar is meer ruimte voor mijn breedsprakigheid.