Al een hele poos wilde ik een platte kar bij het restaurant zetten waar kinderen naar hartenlust een hut kunnen timmeren van het afval dat bij ons uit de werkplaats komt. Een platte kar is geloof ik een typisch Brabants fenomeen; op zo’n boeren aanhanger maak je een ronde door het dorp als je kampioen bent geworden of worden de bouwsels voor de carnavalsoptocht gemaakt. Het probleem waar je dan tegenaan loopt is dat je alleen een hut krijgt als je er zelf continu bij staat. Als oplossing heb ik bedacht om een frame van oude balken te timmeren die als drager en leidraad functioneert om zonder al te veel begeleiding tot een echt huisje te komen. Het wordt het broertje of zusje van het stalen afvalhuisje wat we eerder maakten.
Als het allemaal lukt willen we de huisjes steeds bij blijven maken en ze gaan verkopen en de winst aan één of ander goed kinderdoel uitkeren. Nu eerst maar eens kijken of we nog op deze Parade op de Tafel van de Idee het eerste huisje af kunnen krijgen.
Kiosk
Voor de Parade hadden we ook nog een kaartjeshuisje nodig. Of ik even wat wilde bedenken. Maar in tijden waar we na de grootste investering van ons leven in een wankel evenwicht tussen inkomsten en uitgaven onze eigen wereld creëren kan je niet ook nog even een mooi huisje in elkaar timmeren. We zaten al een tijdje met twee enorme waterkoelers in onze maag die te mooi waren om weg te gooien en te groot om leuk ergens functioneel decoratief neer te zetten. Ik dacht: we maken er een deur en een paar luikjes in en een dakje erop en klaar is Kees. Natuurlijk is dat weer helemaal misgegaan, de jongens hebben er een klein kunstwerkje van gemaakt, een kaartenhuisje voor het leven.
This post is also available in: EN
« Terug naar blogberichten